Enkele weken geleden was ik bij de introductie van een nieuw model bestelauto. Het model werd aangeboden met diverse aandrijflijnen. Elektrisch, plug-in hybride en ook met een dieselmotor. Met die laatste mocht ik rijden, en ik moet zeggen (mag ik dat zeggen?): ik vond het heerlijk om weer eens te dieselen. Niet dat ik nou zo graag de lucht vervuil, maar het idee om zelf met een gaspedaal en handgeschakelde transmissie zeggenschap te hebben over vermogen en koppel was prettig.
Ik ben benieuwd hoe vaak dat nog gaat voorkomen, want elk nieuw voertuig dat ik nu rijd is elektrisch. Er komen veel nieuwe elektrische trucks de markt op. Kijk alleen maar eens in dit nummer al, met de eActros 600, de BYD eTrucks en de Renaults E-Tech. Allemaal van harte welkom, maar al die nieuwe e-trucks moeten wel ergens gaan opladen. De aanbieders van laadpalen doen hun best, maar iedereen weet dat het stroomnet het er nu al moeilijk mee heeft, al kunt u in deze TTM.nl ook lezen dat ‘netcongestie niet bestaat’. Nieuwe trucks als de eActros 600 en MAN eTruck kunnen laden met het Megawatt Charging System, dat nog nergens te bekennen is…
Iets zegt mij dat we nu op een kantelpunt staan. Met een groeiende vloot e-trucks de komende jaren maar ontoereikende laadinfrastructuur komen we onherroepelijk in de problemen. En dan heb ik het nog niet eens over de overheid die ondernemers opzadelt met zinloze zero-emissiezones.
Ergens de komende jaren zal er een moment komen dat klapt wat nu al schuurt: de voertuigen, de laadinfrastructuur, de regelgeving – het loopt niet mooi synchroon. Er is geen harmonie in wat een mooie drie-eenheid moet zijn. Ik hoop dat hiervoor nu een oplossing komt. (Wie staat er op?) Want als het klapt is de ondernemer de klos, en dat mag niet gebeuren.
#diesel
#elektrisch
#klap
