gesloten 4WD bestelwagens op een plek boven de Finse poolcirkel.
Bediening
Alle geteste voertuigen hebben weliswaar vierwielaandrijving, maar de bediening ervan verschilt nogal. Bij alle pick-ups zijn onder normale omstandigheden alleen de achterwielen aangedreven. Bij alle wagens kan de 4WD alleen bij stilstaand voertuig worden ingeschakeld met uitzondering van Toyota waar dat rijdend kan, maar wel tot een maximum van 8 km/uur. Ford en Mazda hebben op het dashboard een elektronische knop RFW waarmee de vrijloopnaven worden bediend. Wanneer men stilstaand de 4WD inschakelt en de hoge gearing kiest, wordt automatisch de voorwiel- aandrijving geblokkeerd. De achteras heeft standaard een differentieel. De nieuwe Mitsubishi L200 heeft het Super Select 4WD-systeem dat lijkt op wat de Pajero heeft. Bij vierwielaandrijving in de hoge gearing wordt het vermogen via een centraal differentieel en een vloeistofkoppeling op de wielen gebracht. De Nissan heeft het zogenaamde Flange Drive systeem waarbij een differentieel achter standaard is. Toyota’s HiLux ten slotte kent drie keuzemogelijkheden: achterwielaandrijving en 4WD met hoge of lage gearing. Differentieel achter is standaard. Bij de gesloten bestelwagens heeft de Mercedes-Benz Vito permanente vierwielaandrijving, waarbij het vermogen in de verhouding 35/65 over voor- en achteras wordt verdeeld. De Volkswagen Transporter 4Motion heeft een elektronisch gestuurde Haldex-koppeling die de achterwielaandrijving inschakelt als de omstandigheden dat vragen. Zodra enige wielslip wordt geconstateerd, is de VW Transporter 4Motion meteen een 4WD voertuig. De Landrover tot slot heeft eveneens permanente vierwielaandrijving.
25 graden onder nul
Voor de test werden alle pick-ups met 250 kg ballast beladen en alle gesloten bestelwagens met 500 kg. Het parcours voerde over binnenwegen en deels door Helsinki. Gereden werd bij buitentemperaturen van 20 tot 25 graden onder nul. Verder werden er vele metingen en checks uitgevoerd waarbij zelfs de dikte van de laklaag werd gemeten! In de diverse tabellen elders zijn daarvan de resultaten te zien. Uiteraard werd ook gemeten hoe snel de cabine op temperatuur is. Ook die grafieken ziet u elders. Ten slotte werd van elke voertuig ook het rijden met een aanhangwagen uitgeprobeerd. Op de volgende pagina’s treft u de bevindingen aan per auto.
Ford Ranger: uitstekende rij-eigenschappen
De Ford Ranger heeft een royale, cabine met veel glas rondom en daardoor veel lichtinval. Uitermate plezierig zijn de extra deuren waardoor de ruimte achter de voorstoelen uitstekend bereikbaar is. Qua rij-eigenschappen rekenen we de Ranger tot de betere auto’s van de geteste pick ups. Wat vermogen en koppel betreft scoort de Ranger middelmatig en dat kan ook worden gezegd van het brandstofverbruik. Dit laatste is toe te schrijven aan de afwezigheid van een zesde versnelling waardoor de Ford op de snelweg in het algemeen meer toeren maakt dan de andere wagens uit de test. Bij zeer lage temperaturen bleken de portieren moeilijk te openen omdat de rubber strips aan elkaar vast vroren. Een greep in de vaselinepot loste dit op. Het geluidsniveau is plezierig laag.
Mazda B2500: simpel alternatief 
De Mazda B2500 is de zelfde auto als de Ford Ranger en wordt zelfs in de zelfde fabriek gebouwd. Verschil is dat Mazda de meeste auto’s van dit type met korte cabine en iets eenvoudiger specificaties verkoopt, waardoor men in een lager prijssegment zit. De belangrijkste positieve eigenschappen van de Ford gelden dan ook voor de Mazda: goede rij-eigenschappen en een laag geluidsniveau. Beter dan de Ford is de laadruimte, omdat die dankzij de kortere cabine langer is. Ook de minpunten zijn identiek: een behoorlijk hoog verbruik dankzij de vijfbak en het vastvriezen van de deurrubbers. Een voordeel bleken ten slotte de wat smallere banden van de Mazda wat die boden onder de koude en gladde omstandigheden toch een betere grip.
Mitsubishi L200: vooruitstrevende techniek
In de Mitsubishi L200 zit veel interessante techniek verpakt. Vooral het complete vierwielaandrijfsysteem is veel vooruitstrevender en completer dan dat van de andere voertuigen uit de test. Ook de bedieningsorganen, de instrumenten en de stoelen verdienen een compliment. Vergeleken met het voorgaande model zijn vermogen en koppel van de Euro 4 motor fors hoger. Opvallend was verder dat de wegligging en het veercomfort van de Mitsubishi zowel bij leeg als bij geballast voertuig het hoogst scoorde. Ook de stuurkarakteristiek is beter geworden, omdat het nieuwe model tandheugelbesturing heeft in plaats van kogelkringloop. Bezwaar van de laadruimte is dat de sjorogen erg hoog zitten, waardoor op de vloer liggende lading moeilijk vast te zetten is.
Nissan Pick-up: robuust en sterk
Het beste onderdeel van de Nissan is de ongeloof- lijk krachtige motor. Vooral bij het trekken van zware aanhangwagens is het vermogen goed voelbaar. Niettegenstaande zijn al wat oudere ontwerpdatum is de Nissan nog steeds een concurrerend en aantrekkelijk voertuig. Bovendien kun je ‘oud‘ natuurlijk ook zien als ervaren: kinderziektes zal de Nissan niet meer hebben. Ook op het gebied van onderhoudskosten zit de Nissan aan de goede kant van de streep en weet je wat je aan dit voertuig hebt. Een zwak punt is de besturing: die is vooral bij leeg rijden niet erg precies. Ook de inwendige afmetingen van de cabine zijn niet van dien aard dat een persoon van twee meter lengte er lekker in zit. Maar zoals al gezegd, de geweldige diesel maakt veel goed!
Land Rover Defender: uit het koloniaal verleden
De Land Rover Defender kan binnen de groep geteste voertuigen zowel bij de pick-ups als bii de gesloten bestelwagens worden ingedeeld, maar hij hoort natuurlijk bij de eerste. Sterker nog: de Land Rover is de moeder aller 4WD’s, ontwikkeld in een tijd dat Groot-Brittannië nog een koloniale macht was, met als belangrijk kenmerk nog steeds de volledig aluminium carrosserie. Aan het interieur is de leeftijd wel af te lezen, want de ruimte voor de inzittenden is beperkt. Ook tocht het en is het geluidsniveau hoog. Om uit te vinden waarvoor de schakelaars in het dashboard dienen is enige studie nodig. Verder is de koppeling te zwaar. Plezierig is de prima dieselmotor en de goede terreinvaardigheid. Ook de verwarmde voorruit is onder arctische omstandigheden nuttig.
Mercedes-Benz Vito: veilig en ergonomisch
Vooral de vele veiligheidsvoorzieningen vallen op aan de Mercedes-Benz Vito. Eigenlijk moet je het wel heel bont maken, wil je met deze auto op de weg of in het terrein brokken maken. ESP en het elektronische tractiesysteem 4ETS corrigeren beginnende kantel-resp. slipneigingen. De 4WD-versie is zeven centimeter hoger dan de gewone Vito. Waar je wel aan merkt dat de Vito van huis uit een wegvoer- tuig is, is de vrije bodemspeling achter van slechts 15 cm. De Vito is sowieso primair een voertuig voor gebruik onroad. De vier- wielaandrijving dient vooral de veiligheid óp de weg onder extreme omstandigheden. Een compliment mag worden gemaakt voor de ergonomie van de cabine en voor het verwarmings- en ventilatiesysteem.
Volkswagen Transporter 4Motion: breed aanbod
Volkswagen biedt in de Transporter de grootste keuze aan modellen en motoren. De geteste versie was voorzien van de sterkste diesel die Volkwagen in deze klasse aanbiedt. Dat was tijdens het rijden dan ook wel te merken: er was geen enkele situatie waarin er vermogen te weinig was. De Transporter 4Motion is hoger dan de Vito en dat merk je vooral bij in- en uitstappen. Net als de Vito is ook de Volkswagen Transporter 4Motion geen echte terreinauto. Daar- voor is de bodemvrijheid te gering en er is ook geen hoge en lage gearing. De extra laag gegearde eerste versnelling maakt op dit punt overigens wel iets goed. Maar ook de Volkswagen Transporter in 4Motion uitvoering is en blijft een voertuig voor gebruik op wegen onder moeilijke condities.
Beoordeling in punten
De test van deze 4WD- voertuigen werd georganiseerd door het Finse vaktijdschrift Auo,T knikka ja Kuljetus en uitgevoerd door Heikkie Laurell en Pentti Mustonen. Daarnaast namen journalisten uit diverse andere Europese landen deel. Aan het eind van de test vatten zij hun oordeel over de geteste wagens samen in een aantal punten. De diverse aspecten van de voertuigen werden afzonderlijk beoordeeld. Bij de pick-ups scoorde bij het rijden op buitenwegen de Mitsubishi met 8,8 als hoogste. Bij de bestelwagens scoorden Volkswagen en Mercedes allebei eveneens 8,8. Bij stadsverkeer eindigden bij de pick-ups de Mitsubishi en de Ford met allebei 8,0 punten op de eerste plaats. Bij de bestelauto’s scoorde Volks- wagen hier met 8,6 punten net iets hoger dan Mercedes met 8,5. Bij de handlingtest kwam bij de pick-ups de Mitsubishi met 8,0 punten als beste uit de bus. Bij de bestel- auto’s eindigde Volkswagen hier met 8,3 punten duidelijk hoger dan Mercedes, die maar tot 6,5 kwam. Deze lage score is geheel te wijten aan het overreagerende EPS-systeem, waardoor de Vito onder bepaalde omstandigheden nagenoeg stil kwam te staan. Een tweede bezwaar bij de handlingtest was de parkeer- rem in de Mercedes die – zoals bij veel voertuigen van dit merk – met de voet wordt ingeschakeld en geen tussenstanden heeft. Het is dus ‘aan’ of ‘uit’ en niets daar tussen in. Alles bij elkaar opgeteld komt bij de pick-ups de Mitsubishi L200 als duidelijke winnaar uit de bus. Bij de bestelauto’s gaat die plaats naar de Volkswagen maar het verschil met de Vito op de tweede plaats is slechts vier tiende punt. Opvallend is ten slotte dat een bedrijfsauto als over-all winnaar uit deze 4WD test naar voren komt: de Volkswagen Transporter 4Motion. Maar voor de goede orde: die staat ook op de prijs- lijst als nummer 1.
Voor de specifieke testuitslagen kunt u deze pdf bekijken:
|
Test-pickup. |
Klik op onderstaande afbeeldingen voor een vergrote versie.
