De Charles Feijts Groep heeft iets met Fiat, dat is al langer bekend. Maar dat de passie voor ‘Italiaanse wielen’ geleid heeft tot de restauratie van een Fiat 693 N1 6×4 constructietruck is minder bekend. TTM.nl reisde af naar Born om met de borstelige Italiaan kennis te maken. [INDEX TTMnl2016_6_74]
‘Truck in the koel’. Dat is de naam van een jaarlijks oldtimerevenement in Brunssum met grondverzetmaterieel, kranen en (voornamelijk) bouwtrucks. Het is de plek ook waar CFG-directeur Georges Simons zo’n drie jaar geleden een Fiat kipper met kraan zag staan. “Mooie oude auto. Die wilde ik zelf ook wel”, aldus Simons. Hij gaf een bevriende handelaar in Turijn opdracht naar zo’n Fiat, een 693, uit te kijken. “Maar hij zei dat hij zo’n zelfde auto al twintig jaar in de achtertuin had staan. In redelijke staat zelfs. Als ik ‘m op wilde knappen mocht ik ‘m voor niks hebben. Toen heb ik ‘m snel op laten halen.”











Bouwjaar
De Fiat 693 N1 is een 6×4 kipper. De auto is in Noord-Italië gebruikt door de firma Citriniti voor transport van zand en grind en in marmergroeves. “Hij is van bouwjaar 1969, net als ik”, glimlacht Simons, die de restauratie van de Fiat nu aan het afronden is. “Hij heeft bijna drie jaar hier in opslag gestaan. Niet al te veel tijd gehad om er aan te sleutelen, het is hier druk. Sleutelen doe ik trouwens niet zelf, ik heb geen oliehanden. Maar we hebben hier kundige medewerkers die het graag doen.” De Fiat bleek bij het oppakken van de restauratie, in 2015, in verbazingwekkend goede staat. “Het plaatwerk moest grondig herzien worden, plus het chassis, maar de aandrijflijn was nog in prima staat. We hebben de cabine zelfs niet eens hoeven verwijderen. We hebben alles via de motortunnel kunnen doen.” De auto werd behalve de cabine volledig gestript.
Buts
De laadbak van de Fiat is gebruikt. De vele butsen in het staal laten dat goed zien. De hele bak is opnieuw gelakt en voorzien van een nieuwe houten vloer. “Nu moeten er alleen nog nieuwe cilinders onder, want hij kan nog niet kippen”, laat Simons zien. Tevens moeten er in het rechterraam nog nieuwe rubbers worden geplaatst, plus wat miniem bijwerken van het plaatwerk. “Hopelijk lukt dat allemaal spoedig en kunnen we volgend jaar zelf deelnemen aan ‘Truck in the Koel’”, aldus Simons, die zich er over verbaasd heeft hoeveel onderdelen er voor een 693 N1 nog te krijgen zijn. “We hebben veel online gevonden, op Ebay. Zelfs heel nieuwe onderdelen zijn nog te krijgen!”
Lawaai
De Fiat mag in totaal 22 ton wegen, met een laadvermogen van 16 ton. Hij is voorzien van een 12,1 liter 221 motor, goed voor maar liefst 230 pk. Schakelen gaat natuurlijk met de hand. De pook bedient een 8 gangs Fiat OM E90 versnellingsbak. De 693 N1 heeft twee aangedreven achterassen en tegelijk de kortste van vier verkrijgbare wielbases: 3910 mm. Voor de fotosessie laten we de truck vertrekken uit de werkplaats van CFG. De grote diesel maakt een flink lawaai. Je zit er in de verder spartaanse cabine meteen naast, dus een goed gesprek voeren kun je wel vergeten. Het is hard werken om de auto te besturen. De aandrijflijn is trouwens redelijk soepel, maar dat komt door de grote 12,8 liter motor. Qua weggedrag is de Fiat wat bonkig, mede doordat de achterassen nog niet helemaal fijn uitgelijnd zijn. Maar ook zonder dat is finesse bij deze Fiat ver te zoeken, het is gewoon een donkere, borstelige Italiaan van karakter. Opvallend is dat de Fiat rechtsgestuurd is. “Hij heeft zeker geen verleden in Engeland”, verzekert Simons ons. “De chauffeurs die vroeger in groeves reden, wilden het stuur rechts zodat ze goed konden zien of ze niet te ver bij de rand van de afgrond reden.”
Giorgio
In 2016 bestaat Charles Feijts Groep 85 jaar. De Fiat is, in zijn rode lak, een mooie toevoeging aan het bedrijf. “Deze truck heeft een uitstraling die echt past bij ons bedrijf. Emotie, passie; hij draagt bij aan de heritage van CFG”, aldus Simons, die ons wijst op een badge op de neus van de Fiat. ‘S.Giorgio – Carrosseria – Brescia’, staat er met zwierige letters. “Grapje van mij”, lacht ‘Giorgio’ Simons, die op de achterzijde de juiste badge van Buca heeft laten monteren.
Simons kijkt met plezier terug op het restauratieproject. “Of er nog een volgende aankomt. Mmm… dat moet ik dan dit keer wèl thuis overleggen… Nee, ik heb niets op het oog. Of er moet zo’n mooie Magirus met neus, met zo’n luchtgekoelde achtcilinder op mijn pad komen. Maar die zijn eigenlijk nog te jong.”
TEKST & FOTO’S: ARJAN VELTHOVEN