Na zes jaar als directeur/mede-eigenaar van De Winter Logistics trok Marianne de Winter enkele weken geleden de deur van haar kantoor voor de laatste keer achter zich dicht. TTM.nl was net op tijd om even met haar terug, maar zeker ook vooruit te kijken. Portret van een echte people’s manager. [INHOUD | INDEX TTMnl2017_6_54]
Ze is die ochtend al om 5.30 uur op kantoor. “Dit is mijn een na laatste werkdag, en ik wilde de chauffeurs uit de nachtploeg en diegene die al weer vroeg beginnen natuurlijk wel gedag zeggen”, verklaart ze. Het is tekenend voor Marianne de Winter, die zich in zes jaar tijd wist te profileren binnen de transportwereld en zich ook geliefd maakte bij haar medewerkers.
Hoe laat u dit bedrijf achter?
“Ik vertrek door de voordeur, dus ik laat een goed georganiseerd bedrijf achter. 250 medewerkers, en met een omzet die de laatste jaren is gestegen. Bij mijn komst in 2011 was er volop crisis. Dat was een moeilijke tijd. De overname van Wiell Food & Flower Logistics, maar ook autonome groei en het economische herstel zorgt ervoor dat we er nu prima voorstaan. De tuinbouw en sierteelt komen nu ook goed uit de economische crisis.”
Het afscheid kwam voor velen als een verrassing. Hoe lang wist u het al?
“Wat niemand buiten de directie wist (broer Eric zit ook in de directie, red.), is dat ik deze functie voor vijf jaar zou bekleden. Vorig jaar hebben we afgesproken dat ik nog een jaar zou blijven, voornamelijk omdat we in 2017 25 jaar bestaan. Maar ik kon wel merken dat het tijd was om iets anders te gaan doen. Het kriebelde zeg maar. In juni van dit jaar hebben we toen de knoop doorgehakt om te vertrekken.”
Waarom gaat u dan precies weg?
“Mijn taak zit naar mijn gevoel erop. Ik ben zes jaar geleden in het bedrijf gestapt met een specifiek doel: stroomlijnen van de interne organisatie met aandacht voor de mens en de processen en het bedrijf beter naar buiten positioneren. Met dat eerste bedoel ik vooral de medewerkers nog meer bij het bedrijf betrekken. Aandacht voor hen, ze laten weten dat we ze waarderen, vragen stellen, luisteren, ondersteunen waar je kan. Het bedrijf draait op onze mensen, dus die moet je aandacht geven. Communiceren, laten zien ook wat het management doet. We zijn gestart met nieuwsbrieven, maar ook met loopbaanbegeleiding, tevredenheidsonderzoeken onder medewerkers. Daar leer je veel van en die kennis investeer je weer. HRM is zó belangrijk. In een bedrijf zijn mensen je ware kapitaal. Die houding mis ik wel eens bij andere transportbedrijven. Het lijkt wel alsof die voornamelijk trots zijn op hun wagenpark, als ik op hun website kijk. Ja, ik sta samen met mijn broer aan de top, maar tegelijk tussen onze mensen.”
Er staat in het nieuwsbericht over uw vertrek dat het management de focus verlegt naar de supply chain. Waarom is dat nodig?
“De sierteeltsector verandert. De keten kantelt. De bestelhoeveelheden worden kleiner, de frequentie van bestellen wordt hoger. Wij bieden onze klanten aan om zelfs tot zes keer per dag hun producten op te halen. Dat komt deels door e-commerce, webshops blijven langer open en dan moeten exporteurs soms nog op het laatst een emmertje hebben. Kortom: er moeten zaken in de supply chain veranderd worden. Dat vereist strategische beslissingen.”
En die gaat uw opvolger Arnoud de Vries nu nemen?
“Ja, samen met Eric. Ik ben in feite eigenlijk helemaal geen ‘logistiekeling’. Ik ben een generalist, meer van het grote plaatje dan de punten en komma’s. Ik weet bijvoorbeeld ook niet zoveel van vrachtwagens. Daar houdt mijn broer zich mee bezig. Hoeveel kilometers we per jaar rijden? Pff… moet ik even navragen. Arnoud heeft echter zijn sporen in de logistiek allang verdiend, die kan een veranderingsproces in de supply chain veel beter begeleiden dan ik.”
Marianne de Winter verlaat De Winter Logistics. Het lijkt een beetje of u de familie in de steek laat.
“Zo voelt het ook wel een beetje. Met mijn broer Eric was ik echt een goed team. De onderlinge relatie is altijd goed geweest. Ook onze broer Ton, oprichter van De Winter Logistics, denkt nog altijd mee. Natuurlijk vinden ze het jammer dat ik wegga, maar ze snappen mijn beweegredenen ook. En voor de duidelijkheid: nee, er is geen ruzie.”
Wat ziet u na zes jaar als hoogte- en dieptepunten van uw carrière hier?
“Hoogtepunten waren mijn nominatie als Logistiek Manager van het Jaar en het winnen van de TLN Ondernemersprijs 2016. De jury zei toen dat het bedrijf mooi op elkaar aansluit. Dat geeft aan dat we samen ons werk goed gedaan heb. Dat is ook zo bij de MKB Ondernemersprijs, waar we momenteel weer voor genomineerd zijn. Misschien is dat wel de mooiste, omdat het een waardering van de medewerkers is. Dieptepunten waren er ook. De zelfdoding van een medewerker. Heel heftig. En als uitloper van de crisis hebben we ook moeten reorganiseren. Afscheid moeten nemen van mensen, dat is nooit leuk.”
Hoe en in welke mate is de transportsector de afgelopen jaren veranderd?
“Veranderd? Dat valt wel mee. Transportbedrijven zijn in veel gevallen conservatief. In de crisisjaren investeerden wij in LNG-vrachtwagens. Dat kostte serieus geld, maar er deden maar weinig collega’s mee. Ik zie veel korte-termijndenken, men is bezig met het hier-en-nu. Maar als je een bedrijf goed wilt managen, moet je ook naar de volgende vijf en tien jaar durven kijken en vooruit regeren. Dat zie ik te weinig in de sector. Wat wel echt de branche gaat veranderen is slimme software. Sharingplatformen bijvoorbeeld. Waar transportbedrijven veelal huiverig zijn voor samenwerking, zie je nu dat derden dat gaan faciliteren.”
Premier Rutte is laatst op bezoek geweest bij De Winter Logistics. Heeft u hem ingefluisterd wat u graag anders zou zijn in het Nederlandse transport?
“Dat was een leuk bezoek! Hij kwam omdat we de TLN Ondernemersprijs hadden gewonnen. ’t Zou een uurtje duren, maar hij bleef 2,5 uur. Zeer geïnteresseerd in alles. Hij heeft op zijn knieën met de planning meegekeken en heeft een rit met een chauffeur gemaakt. Waar we over hebben gehad? Zaken waar we tegenaan lopen. De ziektewet bijvoorbeeld. Maar ook over de drukte op de A4, de infrastructuur van het Westland en dat we met LZV’s nog altijd niet de grens over mogen.”
En over handhaving? Daar heeft u als oud-politie commissaris vast wel een mening over?
“Wat betreft cabotage lijkt het de spuigaten uit te lopen. Dat hebben we wel gezegd. Het is alleen maar witte kentekens die je ziet rijden. Maar ja, de ILT mist slagkracht, dat geven ze zelf al toe. Zelf komen we met rij- en rusttijden niet vaak in de problemen. Maar wij hebben dan ook een dag- en nachtploeg die na het werk zich hier weer melden.”
Vandaag is uw een na laatste werkdag. Wat gebeurt er morgen, en wat daarna?
“Morgen neem ik afscheid. Dat zal wel moeilijk zijn. Raar ook. De maand december hou ik bewust vrij. En daarna? Ik weet het nog niet. Ik heb nog geen nieuwe baan. Ik zie wel wat er op mijn weg komt. Sinds bekend is dat ik wegga is de telefoon al wel een paar keer gegaan, maar ik neem voorlopig nog geen beslissing over wat ik ga doen.”
#peoplesmanager
#vakantie
#familiebedrijf
