(SEPTEMBER 2015) – In een tijd waarin efficiency meer en meer een USP van een vrachtwagen wordt, brengt Volvo vrolijk een nieuwe versie van de FH16 op de markt, met maar liefst 750 pk. Een geweldenaar, zo blijkt op de TTM.nl testroute. Maar is dat vermogen wel nodig?
Met een grote grijns staat Volvo’s testchauffeur Mikael ons op te wachten aan de grens bij Bergh. “The Beast”, wijst hij op de imposante, in donkergrijs gespoten FH16. Terecht, want deze Volvo is het absolute vlaggenschip van de fabrikant uit Götenborg, en tegelijk de sterkste truck die je in Europa kunt krijgen, met maar liefst 750 pk. De eerste keer dat we kennismaakten met de FH16-750 was vorig najaar, in de heuvels rond Malaga.
Welvingen
De Duitse Autobahn heeft behalve de welvingen in het asfalt maar weinig gemeen met de wegen in Andalusië, maar op onze testdag in het voorjaar van 2015 is het in ieder geval ongeveer even warm, zo’n 24 graden. De FH16 ziet eruit zoals we ‘m kennen: in die donkere lak, met tal van extra chroomaccenten voor een luxueuze uitstraling en de kenmerkende lichte grille, die de auto een ongelooflijk stoere uitstraling geven. Over de plek van het logo, boven de grille, is nu wel voldoende gezegd. Wie veel langs de weg zit, ziet ook de FH’s met aangepast front rijden. De FH is echter, of het nu een FH of een FH16 is, nog altijd een van de ‘best looking’ trucks die je onderweg tegen kunt komen. Ook de trailer mag er trouwens zijn. Volvo heeft een opvallende, spierwitte, aerodynamisch geoptimaliseerde oplegger achter de FH16-750 gehangen.
Reus
De stoere uitstraling gaat verder onder de cabine van de FH, die we voor vertrek even laten kantelen. Daar ligt-ie dan: de D16K, de grootste truckmotor die Volvo biedt. Een reus van een krachtbron. Hij is in ons geval de leverancier van 750 pk, maar ook leverbaar met 550 of 650 pk. Met het blote oog niet zichtbaar, maar wel degelijk aanwezig, is een koppel van maar liefst 3.550 Nm, dat al vanaf 950 omwentelingen beschikbaar is. Dit hoge koppel bij een laag toerental biedt transportbedrijven volgens Volvo de mogelijkheid om met een snellere achterasoverbrenging een goede brandstofefficiency na te streven. Natuurlijk voldoet deze D16K aan Euro 6, en om de NOx-eisen van die emissienorm te bereiken heeft Volvo gekoelde EGR gebruikt, samen met een vernieuwd systeem om uitlaatgas na te behandelen. Nieuw is een tweetraps turbo, die EGR ondersteunt en natuurlijk het vermogen nog wat verder omhoog schroeft. Volvo maakt bij de D16K gebruik van pilot injection. Dat houdt in dat er een klein beetje diesel voor-geïnjecteerd wordt in de cilinder. Dat zorgt voor een gelijkmatiger opbouw van de druk in de cilinder en tot een rustiger loop van de motor.
Limegroen?
Met de cabine weer op zijn plek wordt het tijd het interieur van de FH16 eens te bekijken. De instap naar de plek van de chauffeur gebeurt via drie traptredes. In vier stappen zijn we dus binnen, op de 155 cm hoog gelegen cabinevloer. Ons testvoertuig is voorzien van een Globetrotter XL Cab, dus aan ruimte om ons heen is geen gebrek. Gezeten achter het stuur zien we mooi leer op de stoel onder ons en op het stuur. Het interieur van de FH16 is op diverse plaatsen versierd met limegroene accenten. Dat staat heel fris, maar je moet er wel van houden. Ook de gordijnen hebben die felgroene kleur, en we vragen ons af al die stimuli prettig zijn als je na een lange dag onderweg te zijn in slaap wilt vallen. Als je je wilt omkleden in de FH16 kun je dat makkelijk staande doen, er is op de net niet vlakke vloer voldoende staruimte. Let dan ook gelijk even op het grote heldere dak annex veiligheidsluik, waarmee ’s nachts prima te checken is of er een heldere sterrenhemel is. Dat doe je dan liggend op een dik, zeer comfortabel matras en met vrij uitzicht boven je, want in deze cabine zat maar één bed. Tegen de achterwand van de cabine zit echter wel een extra kastenwand. Welkome ruimte voor wie lang op reis gaat. Weer achter het stuur valt op dat de hendel voor het bedienen van de I-Shift nog altijd naast de stoel zit. Sommige chauffeurs vinden dat erg prettig, anderen kiezen er tegenwoordig voor (want die keuze is er inmiddels) om de bak te bedienen via knoppen in het dashboard.
Kracht en rust
De redactie van TTM.nl ervaart het design van Volvo’s als rustgevend. Dat is bij deze FH16 niet anders, al kunnen we lastig wennen aan dat limegroen. Het rijden met de FH16-750 is echter al even rustgevend. De D16K laat zich op 
kruissnelheid amper horen, draait bij 85 km/h een toerental van 1.100 per minuut. Daar komt nog bij dat als de eerste Duitse heuvels opdoemen, het verbeterde I-See de dikke 16 liter motor inclusief I-Shift feilloos aanwijzingen geeft hoe zich te gedragen. Het blijft verbazingwekkend te zien hoe de computer heel andere beslissingen neemt dan je op grond van de menselijke perceptie zou denken. Dat blijkt ook bij het beklimmen van onze fameuze helling halverwege de route. Daarbij hoeft dankzij het geweldige koppel van de D16K de I-Shift niet lager te schakelen dan de achtste gang en staan we in minder dan vier minuten boven. We moeten af en toe zelfs van het gas af om fatsoenlijk de bochten te nemen! Ook inhaalmanoeuvres op de Autobahn zijn van een ongekend machtsvertoon, wie o wie is er zo powerful als wij? Helemaal niemand dus!
Verstandig
Met zoveel vermogen over ’s Heren wegen rijden, dat geeft dus een machtig gevoel. En dus stappen wij na dik 500 kilometer zeer voldaan weer uit de FH16-750. Om er vervolgens achter te komen dat onze powertrip wel 31,3 liter diesel op 100 km heeft gekost. Dat geeft te denken. Het is fiks meer dan trucks met kleinere vermogens, en het verschil met bijvoorbeeld de Actros met 625 pk is wel héél groot. Vreemd is dat ondanks alle nieuwe technologieën deze nieuwe FH16-750 niet beter scoort dan zijn Euro 5-voorganger. Is dat dan toch de prijs die je betaalt voor Euro 6? Dat zou vreemd zijn, want andere Euro 6-testvoertuigen op onze route laten wel degelijk een beter verbruik zien dan de Euro 5-evenknie. Wie minder diesel wil verstoken met de FH16, kan beter kiezen voor de 550 of 650 pk-versie. Of gewoon voor de normale FH. Want 750 pk met een veertigtons combinatie, zoals in deze test, dat is gewoon een overdaad aan power. Heerlijk hoor, maar zeker niet nodig. Wie de truck van zijn dromen wil rijden en met vollast luid lachend collega’s wil passeren op de snelweg, die moet vooral deze truck aanschaffen en dan diep in de buidel tasten. Wie streeft naar een gezonde TCO en niet in het zwaartransport zit, die kan beter, hoe jammer het ook is, verstandig zijn en voor iets anders kiezen. Een intensieve zoektocht hoeft dat niet te zijn, het gamma van Volvo Trucks biedt voldoende alternatieven.
Foto’s: Jan Lieftink
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in TTM.nl magazine van september 2015. Feiten, namen, omstandigheden en andere details waren correct ten tijde van deze eerste publicatie. De redactie beseft dat deze in de tussentijd veranderd kunnen zijn. Hier kunnen echter geen rechten aan worden ontleend.
