Pagina 56 van: TTM.nl nr. 4 2019

56 | augustus 2019 TTM.nl

management

vooral een goed basisinkomen. Want het stond voor mij vast dat
ik veel breder wilde met Chain Logistics, zoals het bedrijf zou
moeten gaan heten. Ik moest het ook wel anders gaan doen.
Want dat basisinkomen klopte wel. Maar dat kwam wel voor 95
procent van één klant. Dat was natuurlijk best tricky.”

Van zuiver koeriersbedrijf naar social enterprise is nog een lange
weg…
“Ik begon in 2000 met zes auto’s, we hebben er nu 37. Maar daar-
mee heb je nog geen social enterprise. Een sluitende definitie
daarvoor is er nog steeds niet. Maar volgens de meesten is een
social enterprise een bedrijf dat een product of een dienst levert
en een verdienmodel heeft waarbij geld verdienen niet het hoog-
ste doel is. Een social enterprise gebruikt dat geld om hun missie
te bereiken. Meestal het creëren van een maatschappelijke
impact. Alleen is dat met de kennis van nu. In 2000 had ik daar
geen weet van en was ik daar nog lang niet. Mijn idee was: klan-
ten optimaal ontzorgen, winst maken én zoveel mogelijk mensen
een kans geven en daar goed voor zijn. Bij de bedrijven waar ik
eerder werkte, wilden ze het liefst high potentials. Die kunnen
veel maar zijn ook veel minder loyaal. Als het gras ergens anders
groener lijkt, zijn ze weg. Voor een deel had en heb ik natuurlijk
goede vaste krachten nodig, zeker op de auto’s. Het rendement
op transport is te beperkt, dus dat moet efficiënt. Maar voor toe-
gevoegde diensten ligt dat anders. Dat is mijn succesdeel. Chain
heeft laten zien dat je juist dat deel van het werk heel goed kunt
doen met mensen die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt.
Het is win-win. Onze added logistic value maakt ons meer waard
voor onze klanten, zodat ze blijven. Dat maakt onze bedrijfsvoe-
ring stabiel. Tegelijkertijd bieden we de zwakkeren op de arbeids-
markt een stabiele en vertrouwde werkomgeving. Dat maakt ook
loyale werknemers. We leiden ook mensen op voor detachering
naar andere bedrijven. Dan kom je richting een social enterprise.
Alleen wist ik dat toen nog niet. Ik vond het heel normaal dat je
zo een bedrijf opbouwt. Maar tegelijkertijd had ik het gevoel
ontzettend alleen te opereren.”

Maar alles wat je wilde, lukte. Wat miste je dan?
“Ik had geen idee dat we iets heel unieks deden. Dat werd mij pas
duidelijk toen we in 2007 een tweede vestiging in Nijmegen wil-
den openen. Toen kwam ik in gesprek met mensen van Stichting
Anton Jurgens Fonds dat ondernemende initiatieven, gericht op
kwetsbare groepen binnen de samenleving steunt. Die zeiden
tegen mij: ‘Rob, je moet eens gaan kijken op de site van Social
Enterprise.nl. Want alles wat ze daar zeggen, zijn jullie. Jullie zijn
een echte sociale onderneming. Toen besefte ik dat we met Chain
Logistics ergens bijhoorden. Dat wij niet de enigen zijn die vinden
dat het anders kan. Dat was zo’n openbaring.”

Brengt dat een heel andere managementvorm met zich mee?
“Ja en nee. Het is je reinste people management. Maar je bent
ook een gewoon bedrijf waarbij je wel eens iemand moet ont-
slaan. En natuurlijk hebben we hier lang niet alleen mensen met
een beperking. Zeker bij de transportafdeling werkt dat niet. Toch

‘Tussen profit pur sang en menselijk
ondernemen kun je het verschil maken’

54-55-56-57-58_managementchain.indd 56 19-08-19 09:37