DAF heeft met de XG+ nog altijd de grootste standaard vrachtwagencabine op de Europese markt. Het is echt een huis op wielen. En dan ook nog eens een duurzaam huis, want DAF optimaliseerde haar truckreeks op tal van punten. TTM.nl nam de nieuwste XG+ mee op haar testroute, want dat is de manier om te zien hoe efficiënt die verbeteringen echt zijn. [INHOUD | INDEX TTMnl2025_3_30_35]
Een huis. Een studentenhuis. Bij de introductie van de XG+ hebben we DAF Trucks ooit de marketingsuggestie gedaan om drie XG+ modellen in een studentenstad te stallen en er studenten in te laten wonen. Want tja, er zijn kleinere domicilies voor studenten op de markt. DAF deed niks met ons idee, maar nog altijd is de XG+ niks minder dan een woning, zij het dan voor chauffeurs. Een fraai ontworpen woning, zien we als we klaar staan aan het begin van onze testrit. DAF’s huiskleur is tegenwoordig rood, Diamond Red om precies te zijn. Aan de buitenkant van ons testmodel is verder amper te zien dat het hier om een fiks aangepaste truck gaat. Eén detail verraadt dat: het extra grijze lipje in de grille. ’t Lijkt niet veel, maar daarmee laat je wel zien dat je een echt nieuwe DAF hebt! De combinatie waarmee we vandaag op pad mogen, de trekker en de in de demokleur gespoten Van Hool oplegger, is sowieso prettig om naar te kijken. Deze XG+ is voorzien van het DAF Digital Vision System en heeft dus alleen maar camera’s, geen spiegels meer. Op de assen van de trekker zien we Goodyears zitten van het type EQ Max, gebouwd voor duurzame prestaties. Ze kunnen ook op elektrische trucks worden gemonteerd.
Dit is een truck voor de lange afstand, dus een flinke instap met een vloer op 150 cm. 
Een goede werkplek met optimaal comfort en zicht. Wat wil je als chauffeur nog meer? 
Na het werk is het in de cabine ook prima rusten. De draaistoel is wel een optie. 
De MX-13 met aanpassingen. Die zijn echter niet te zien met het blote oog. 
Onze testtruck was voorzien van extra duurzame Goodyear banden. 
De Adblue tank zit wat naar onze smaak. Dat spul wil nog wel eens spatten 
Dit lipje onderscheidt de nieuwste generatie DAF’s 
Camera’s van buiten… 
… schermen van binnen 
Een volledig digitaal display
Aanpassingen
Voordat we instappen en demochauffeur Paul de testroute opsturen, kijken we eerst even naar de aandrijflijn. De cabine wordt gekanteld en daar ligt-ie hoor: de MX-13 motor, in dit geval goed voor 530 pk en een koppel van 2700 Nm dat al bij omwentelingen per minuut beschikbaar is. Aan de buitenkant van de krachtbron is echter lang niet alles te zien wat DAF er aan versleuteld heeft. Wij zijn zelf geen echte techneuten dus lepelen we maar even op wat DAF ons vertelt. De motoren (naast de MX-13 ook de MX-11) zijn voorzien van vernieuwde kleptiming (volgens het Miller-principe), een koelvloeistofpomp met dubbele (deels elektrische) aandrijving en een luchtcompressor met een koppeling. Tevens zijn er nieuwe turbo- en EGR-systemen en efficiëntere brandstofinjectoren. Dat moet zorgen voor meer betrouwbaarheid en een hogere levensduur van de motor. Belangrijk, want DAF heeft de laatste jaren veel problemen gehad met brandstofinjectoren. Dat moet met de motorenupdate nu achter de rug zijn. Op de SR1344 achteras is er een nieuw ontworpen pignonwiel. Een asratio van 2.64 is daarmee mogelijk, maar ook 2.05, zoals op onze testauto van vandaag. Een aangepaste schakelstrategie in combinatie met deze motorverbeteringen zorgt voor een lager toerental bij kruissnelheden. Er is nu echt een toerental van 930 t/min mogelijk bij 85 km/h. De verbeteringen aan de aandrijflijn en aerodynamische eigenschappen kunnen resulteren in een totale brandstofbesparing van 9 procent, waarvan 3 procent voor rekening komt voor de aandrijflijn.
Xtra Leather Air
Dat willen we graag in de praktijk ervaren, dus zetten we koers naar het zuiden volgens onze alternatieve testroute, dus na een klein stukje Duitsland zakken we over de A73 en A2 richting de Ardennen. Chauffeur Paul heeft de beste plek, maar op de geveerde bijrijdersstoel (met Xtra Leather Air) is het ook prima vertoeven. De cabinevloer ligt op 150 cm en is nagenoeg vlak. De ruimte en opbergruimte is fabuleus. Het interieur is uitgevoerd in de Argenta-stijl. Dat houdt onder meer in dat er zilverkleurige accenten zijn te vinden op het dashboard en portieren. De bijrijdersstoel is draaibaar en kan na een rit worden gebruikt als relaxplek. DAF’s nog immer aanwezige uitschuiftafel is dan een handige accessoire. Die stoel is trouwens wel onderdeel van het Comfort Plus-pakket. De fijne matras met topper op het onderste bed maakt dan weer deel uit van het Executive-pakket. Veel luxe dus, en vandaag houden we het echt wel uit in de XG+.
Lekker stil
Op weg naar de Ardennen merken we al snel hoe fijn de nieuwe aandrijflijn is. Onze geluidsmeter komt bij 85 km/h amper boven de 64 decibellen. Dat komt natuurlijk mede doordat de MX-13 bij die snelheid maar 940 toeren draait. Op de laatste klim naar Baraque de Fraiture kachelt de DAF met 44 km/h in de 8e gang naar boven. Chauffeur Paul heeft rijmodus Eco standaard aan staan. Na de koffiestop dalen we netjes en beheerst met behulp van de MX Engine Brake. Een retarder is met de efficiënte motoren niet langer nodig. Predictive Cruise Control doet ook zijn werk, net als de ACC. Jammer is wel dat daar (nog) geen Stop&Go functie op zit, want dat is fijn als je in de file staat. DAF moet ook nog aan de slag met de elektrische stuurbekrachtiging, want er is dan wel Lane Departure Warning aanwezig, maar geen actieve assistentie om binnen de lijntjes te blijven.
Tanken maar
De DAF beschikt wel over heel veel andere assistentiesystemen, al dan niet verplicht. DAF Drowsiness Detection houdt in de gaten of de chauffeur nog wel alert is. Dat gebeurt door analyse van de voertuigsystemen. Is het tijd voor koffie, dan krijgt de chauffeur een icoontje in het instrumentarium te zien.
Het mag dan misschien tijd zijn voor koffie, maar het is ook tijd voor diesel. Of HVO, want daar kan de MX-13 ook op draaien. Wij tanken gewone diesel en na 583 kilometer verdwijnt er ruim 138 liter in de tank. Het staat voor een verbruik van 23,7 liter op 100 km. Dat is een heel net verbruik en zeker zuiniger dan onze vorige test met een DAF, al was dat met 480 pk en op onze originele testroute. Het AdBlue-verbruik blijft daarbij lekker laag, al kunnen we maar niet wennen aan het hoge vulpunt van de tank. Bij AdBlue tanken wil je nog weleens morsen en je wilt niet dat het goedje op je kleding of, erger, in je gezicht komt.
Dat neemt niet weg dat deze DAF XG+ 530 hele nette cijfers neerzet in deze test. De lakkleur mag dan inmiddels wel rood zijn, de prestaties zijn nog altijd goud. Zeker met deze XG+-cabine staat er een truck waar je eigenlijk niet omheen kunt.
#rood
#cabine
#alert
TEKST: ARJAN VELTHOVEN | FOTO’S: JAN LIEFTINK
