In februari 2022 schreef ik mijn eerste column voor TTM.nl. Na het plotselinge overlijden van Patrick Bobeck was het aan mij de taak om voor TTM.nl in zijn voetsporen te treden. En dat was niet altijd even makkelijk. Patrick was een wandelende encyclopedie. Hij wist de laatste nieuwtjes, de komende ontwikkelingen en had altijd een zeer heldere kijk op wat de toekomst de sector transport en logistiek zou brengen. En met zijn blik op de toekomst durfde hij ook te dromen. Te dromen over een advocatenkantoor dat in alle landen van Europa vertegenwoordigd zou zijn. Een kantoor dat transportbedrijven, waar dan ook in Europa, van juridische bijstand zou kunnen voorzien. Een droom die niet lang na zijn overlijden verwezenlijkt zou worden.
Vallenduuk Transport Advocaten, opgericht door Han Vallenduuk en gevestigd in het Noord-Hollandse Haarlem, was een relatief klein familiekantoor dat zich specialiseerde in de sector transport en logistiek. Nationaal lag de focus op transport gerelateerde arbeidszaken, verkeerszaken en strafzaken. Het kantoor groeide en ook de dochters van Han en zijn latere schoonzoon Patrick Bobeck kwamen de gelederen versterken.
De internationale ambities van het kantoor waren inherent aan de praktijk die werd gevoerd. Transportbedrijven vanuit diverse EU-landen vonden hun weg naar het Haarlemse kantoor bij juridische problemen op Nederlands grondgebied. Ze vroegen hulp bij boetes, advies over het Nederlandse vergunningsstelsel en bijstand bij het oprichten van een Nederlands transportbedrijf. Die laatste vraag kwam voornamelijk vanuit Britse transportbedrijven die door een verhoging van de accijnzen en motorrijtuigenbelasting ‘en masse’ hun activiteiten naar het continent verplaatsten.
Een soortgelijke karavaan van transportbedrijven zagen we ook toen tussen 2004 en 2007 een groot aantal Oost-Europese landen toetrad tot de EU. Het was het begin van een hausse aan Oost-Europese transportbedrijven die veel West-Europees werk gingen verrichten. Maar dan tegen bodemprijzen. West-Europese bedrijven kregen het zwaar en verplaatsten zich noodgedwongen steeds meer naar het oosten.
Het was het startsein van de expansie van de internationale ambities van het kantoor. Niet langer focuste de juridische bijstand zich op Europese transportbedrijven op Nederlands grondgebied, maar meer en meer op Europese transportbedrijven die waar dan ook in Europa behoefte hadden aan gespecialiseerde juridische bijstand.
Met de komst van de digitale tachograaf in 2006 deed ik mijn intrede bij Vallenduuk Transport Advocaten. Daarmee loopt mijn specialisme op het gebied van weg- en bedrijfscontroles gelijk met de introductie van dit vernuftig stukje techniek. Het slimme apparaatje zou manipulatie en fraude vrijwel onmogelijk maken. U zult het met mij eens zijn dat de praktijk een stuk weerbarstiger bleek te zijn.
Ik maakte dat jaar op een bijzondere wijze kennis met de grensoverschrijdende juridische dienstverlening van Vallenduuk Transport Advocaten. Ik kan mij nog goed de zaak herinneren van een Nederlandse vrachtwagenchauffeur die verdacht werd van drugssmokkel en onder zeer erbarmelijke omstandigheden vast kwam te zitten in een Franse cel. Vanuit Nederland werd deze chauffeur lange tijd door ons kantoor bijgestaan, maar dat kon uiteraard niet zonder hulp van een Franse advocaat.
De intrede van de digitale tachograaf en het samenwerken met een buitenlands advocatenkantoor. Een combinatie die mij introduceerde met Frederik van den Bogaerde. Het was in 2012. Ons kantoor werkte al langer samen met het kantoor waar Frederik toen werkte en ik kreeg van een klant de vraag of wij hem konden helpen met een boete van 2.400 euro die ze hadden gekregen voor manipulatie met de tachograaf. Ik stuurde de zaak door aan Frederik die voor de klant uiteindelijk een zeer bevredigend resultaat behaalde.
Het was het begin van een samenwerking die er inmiddels al ruim 10 jaar voor zorgt dat transportbedrijven in Nederland, België en daarbuiten verzekerd zijn van de beste juridische bijstand op het gebied van transport en logistiek.
De beide kantoren zagen de Europese expansiedrift van transportondernemingen die zich steeds meer in het oosten van Europa gingen vestigen. Het was een ontwikkeling waar de kantoren wel in mee moesten gaan, om zo hun clientèle waar dan ook in Europa van de beste juridische dienstverlening te kunnen blijven voorzien.
Er werd meer en meer samengewerkt met Europese juridische dienstverleners op het gebied van transport en logistiek. Het netwerk groeide, maar niet in alle landen was het altijd even eenvoudig om de juiste partner te vinden. Onder het mom van: “If you want to do it right, do it yourself”, opende de kantoren eigen vestigingen in Polen, Slowakije, Roemenië en Frankrijk. Maar Europa was groter en had behoefte aan een Europees dekkend netwerk van gespecialiseerde transportrechtadvocaten. Het zaadje was gepland.
Ik herinner mij het nog als de dag van gisteren. Het was in Roemenië. Volgens mij in de lobby van een hotel. Met een landkaart van Europa en blauwe en gele punaises werd door Frederik, Patrick en mij gebrainstormd over hoe we Europa zouden gaan onderverdelen. Onze kantoren zouden straks in ieder land van Europa gevestigd zijn en iedere transporteur zou in welke lidstaat dan ook verzekerd zijn van een juridisch specialist. Een samenwerking waarbij de twee kantoren, als exclusieve partners hun klanten over-en-weer aan elkaar zouden doorverwijzen.
En zo geschiedde. Jarenlang wisten de kantoren elkaar te vinden als hun klanten juridische bijstand nodig hadden. De kantoren werden elkaars ‘trusted partners’, werkten steeds nauwer met elkaar samen en de landsgrenzen leken meer en meer te vervagen.
Het was het ontstaan van een nieuwe droom. Een nieuwe ambitie. Ik weet dat Patrick en Frederik het heel veel hadden over het versterken van de onderlinge samenwerking. Dat er veel werd gebrainstormd over de vraag hoe daar het beste vorm aan kon worden gegeven. Ik weet dat het de droom van Patrick was om onder één vlag in heel Europa als dé juridisch specialist bekend te staan. En dat dit bij uitstek zou moeten gebeuren door een intensieve samenwerking tussen het Nederlandse en Belgische kantoor. De twee droomden verder, maar aan die droom leek abrupt een eind te komen toen Patrick in oktober 2021 het trieste nieuws kreeg ongeneeslijk ziek te zijn. Ik kwam nota bene net terug van een meeting in Roeselare toen het bericht over Patrick mij bereikte. Een maand later zou hij overlijden. Het verdriet en de verslagenheid waren enorm.
Maar dromen sterven niet. Dromen leven voort in de mensen die dezelfde dromen hebben. En dromen kunnen werkelijkheid worden als ze worden nagejaagd door mensen met passie en ambitie. Onze mensen hebben die passie en ambitie. De passie en ambitie om de droom van Patrick uit te laten komen.
Ik schrijf deze column met trots. Trots op het kantoor dat we met zijn allen hebben opgebouwd. Trots op wat wij de Europese transportsector kunnen bieden. Trots op alle medewerkers die ook geloofden in die droom en met wie ik een gouden toekomst voor mij zie. En trots op het nieuwe hoofdstuk van het Haarlemse familiekantoor dat al ruim een kwart eeuw bestaat. Vanaf 1 september 2023 is er geen Vallenduuk Transport Advocaten meer. Vanaf 1 september 2023 behandelen wij onder één noemer alle transport en logistiek gerelateerde juridische zaken, waar dan ook in Europa. Vanaf 1 september 2023 zijn we ITL Attorneys!
Kevin Vierhout – ITL Attorneys – www.itla.eu
